Trwałe połączenie elementów konstrukcyjnych z podłożem czy materiałami budowlanymi wymaga starannego przygotowania i odpowiedniej metody. Dzięki kotwom chemicznym można skutecznie i trwale mocować elementy nawet w trudnych warunkach, gdzie tradycyjne sposoby kotwienia zawodzą. Czytaj dalej i dowiedz się więcej!
- W porównaniu do kotew mechanicznych, żywica nie wywołuje żadnych naprężeń, co zmniejsza ryzyko pęknięć i innych uszkodzeń.
- Preparaty do kotwienia chemicznego działają na zasadzie adhezji, czyli przyciągania molekuł stykających się różnych powierzchni.
- Przy wyborze kotwy chemicznej, należy kierować się warunkami technicznymi oraz środowiskowymi.
Chemiczne kotwy znajdują szerokie zastosowanie, a optymalny skład zależy od pożądanych właściwości
Poszczególne produkty posiadają certyfikaty dopuszczające ich użycie w różnych materiałach budowlanych, w tym w wielu rodzajach betonu, cegłach oraz drewnie. Mogą być stosowane zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków, a nawet pod wodą. Wysokiej jakości kotwa chemiczna stanowi doskonałe rozwiązanie wszędzie tam, gdzie tradycyjne kotwienie mechaniczne mogłoby spowodować uszkodzenia konstrukcji wskutek powstających naprężeń.
Głównymi składnikami preparatów są żywice i utwardzacze. Kotwy chemiczne wykorzystuje się m.in. do mocowania takich elementów, jak:
- bramy;
- ramy okienne;
- zadaszenia;
- urządzenia sanitarne;
- relingi i poręcze;
- pręty w ciężkich konstrukcjach budowlanych – np. belkach i płytach stropowych czy balkonach.
Tuleja siatkowa zapewnia rozprowadzenie kotwy chemicznej po pręcie zbrojeniowym czy pręcie gwintowanym
To element, który działa jak wewnętrzne rusztowanie i zwiększa wytrzymałość konstrukcji na obciążenia. Tuleje pozwalają na równomierne rozprowadzenie żywicy wokół pręta, co zwiększa stabilność prawidłowego mocowania. Są szczególnie przydatne przy pracach z kruchym betonem, pustakami czy cegłami silikatowymi. Chronią przed wypływaniem żywicy z otworu, poprawiają przyczepność w nieregularnych strukturach i zapewniają większą trwałość w porowatych podłożach.
Dwuskładnikowe preparaty na bazie żywic poliestrowych, winyloestrowych oraz epoksydowych – główne różnice
Produkty poliestrowe (P) charakteryzują się szybkim wiązaniem i atrakcyjnymi cenami, ale też niższą nośnością. Zwykle stosuje się je w budynkach mieszkalnych, w zakresie temperatur od -5 do 25°C. Żywice winylowo-estrowe zapewniają lepszą wytrzymałość, zachowują optymalne parametry w trudnych warunkach – nawet na wilgotnym podłożu, przy temperaturach od -20 do 40°C. To naturalnie sprawia, że są odczuwalnie droższe. Epoksydowe kotwy chemiczne zapewniają najwyższą trwałość łączenia spośród dostępnych rozwiązań. Stosuje się je podczas dużych inwestycji, w konstrukcjach podlegających bardzo dużym obciążeniom stałym i zmiennym – także w środowisku wodnym. Ich wadą jest jednak konieczność pracy w dodatnich temperaturach oraz długi czas twardnienia, wynoszący około godziny.
Specjalizuje się w nowoczesnych technologiach budowlanych i zrównoważonym rozwoju urbanistycznym. Z pasją śledzi najnowsze trendy w architekturze oraz innowacyjne rozwiązania konstrukcyjne. Po godzinach zgłębia historię architektury i jej wpływ na rozwój społeczności miejskich.
Dodaj komentarz